A capela debe o seu nome ao Cristo que alberga. É un Cristo gótico, moribundo, de corpo enfermo e esgotado e marcado por un gran realismo, de aí o feito de que pelo e barbas sexan naturais, o que daría lugar á crenza popular de que lle crece o pelo. A capela primitiva ocupaba o lugar do actual altar da Virxe do Piar, pero no s.XVI construíuse a actual sendo ampliada no s.XVII cun segundo corpo. Do actual da Virxe do Pilar, a maior parte das esculturas son do s.XVII e s.XVIII, obra de Castro Canseco. Entre as esculturas sobresaen un San Mauro, obra de Francisco de Moure,uno dos máis ilustres escultores galegos. As pinturas son da mesma época. Completa o conxunto parte do cadeirado coral trasladado dende o centro da nave maior (sXVI). No trasaltar destaca o busto da Dolorosa e o Cristo del Perdón.