O denominado Camiño Inglés é unha das rutas marítimas xacobeas que se utilizaba na Europa medieval para alcanzar Compostela. Peregrinos procedentes dos países escandinavos, os Países Baixos, o norte de Francia e principalmente de Inglaterra, Irlanda e Escocia chegaban por barco ao norte de España entrando en Galicia polos portos de Ribadeo, Viveiro, Ferrol ou A Coruña. Estes dous últimos portos, situados nun amplo golfo que os romanos denominaron Portus Magnum Artabrorum, consolidáronse tradicionalmente como os puntos de partida das dúas alternativas do Camiño Inglés. Os navegantes chegaban a porto guiados polo feixe de luz da Torre de Hércules, faro romano declarado Patrimonio da Humanidade no ano 2009.
Unha vez en terra, ambas as dúas alternativas conflúen na parroquia de Bruma, pertencente ao municipio de Mesía, e chegan a Compostela despois de cruzar terras de Cambre, Carral, Mesón do Vento, Ordes e Oroso entre outras.
Esta casa de aldea está situada nunha contorna rodeada de natureza, á beira do río Abelleira, e era coñecida como a "Casa do Muiñeiro Francisco". A casa dispón de 4 cuartos dobres e 2 individuais, todas con baño, ademais de salón e comedor. O establecemento está asociado ao Eco-Museo Costa da Egoa - Muíños de Batán, podéndose gozar dun percorrido polo río Abelleira con 14 muíños de auga con represas e fervenzas, e unidos entre si na súa maior parte por canaletas de pedra.
O establecemento, situado na aldea de O Outeiro, é unha antiga casa de labranza de máis de 250 anos de antigüidade. A estrutura orixinal da edificación principal e do hórreo anexo, restaurados con materiais naturais como a pedra, o barro, o granito e a madeira dan lugar a un conxunto acolledor, expoñente da arquitectural rural galega.
