Igrexa románica consagrada no ano 1200 con importantes reformas posteriores. Obsérvase nalgúns elementos a transición ao gótico: no apuntamento do arco triunfal. A igrexa é dunha soa nave e planta rectangular. A ábsida está dividida en corpos por columnas ao exterior e no muro setentrional destaca a colección de canzorros ben traballados. Unha semicolumna apegada ao exterior que se levanta sobre un alto plinto, con base de forma bulbosa e con arcaduras semicirculares ou lóbulos esculpidos contrarresta o peso da bóveda de canón apuntada que cubre o presbiterio. No seu capitel apreciamos unha curiosa figura antropomorfa con ás estendidas. A fachada é reconstruída aínda que aproveitando os seus propios materiais antigos. No adro foi achado un "sartego" de granito de época anterior ao século XI.