Típica construción popular -non fundacional-, como demostran as súas pequenas dimensións e a súa gran sinxeleza e pobreza de materiais, sendo construída como resposta á devoción popular cara a San Roque. Perfectamente adaptada á pendente do terreo a súa estrutura arquitectónica é de planta rectangular, en que se inscriben nave e presbiterio. Muros de pobre cachotería luosenta e cuberta a dúas augas do mesmo material. O seu interior corre parello coa sobriedade arquitectónica exterior, onde podemos ver un pequeno altar cun retablo neoclásico.