A pesar da súa aparencia de construción antiga, trátase dun templo construído a principios de o s. XX, que responde a unha estrutura de planta rectangular cunha única nave. Muros de cachotería granítica e luosenta, a excepción dos perpiaños graníticos dos reforzos de vans e esquinas. Cuberta luosenta a dúas augas. No seu exterior prima a sobriedade e funcionalidade, sen presenza de elementos decorativos. A fachada principal organízase nun sistema pentagonal, con porta alintelada sobre a que aparece unha placa de mármore en recordo dun párroco, ventanal central que permite a iluminación do coro e sinxela espadana de cemento de dobre oco, á que se accede a través de escaleiras exteriores. Interior de iluminación moi escasa, do que destaca o coro alto aos pés e tres retablos neoclásicos en presbiterio, con grande número de talles dos séculos XVII, XVIII e XIX. Contiguo o antigo cemiterio parroquial, e dous cruceiros de granito moi próximos.