A Corticela, oratorio fundado no s. IX, pertencente máis tarde aos benedictinos de S. Martín Pinario, é dende antigo parroquia de estranxeiros e peregrinos. Foi absorbida polas sucesivas ampliacións construtivas da Catedral. Accédese a ela dende o brazo norte do transepto, cruzando un pasadizo construído no s. XVIII. Construída en cadeirado de granito e con cubertas de madeira e tella, é de planta lonxitudinal dividida en tres naves. Portada románica con columnas de fuste liso e capiteis con decoración vexetal, ao igual que a tripla arquivolta, no tímpano relevo coa Adoración dos Reis Magos. No interior, no muro norte, o conxunto de Xesús no Horto das Oliveiras realizado en granito policromado (s. XV).