Construída polos xesuitas no S. XVII, pertenceu ao colexio da Compañía de Xesús ata que, tras a expulsión dos xesuitas, pasou a ser a capela da Universidade dende 1769. Este feito foi clave para a realización dunha serie de modificacións no edificio.
A súa fachada principal de aire clásico, presenta as figuras de San Pedro e San Pablo situados en fornelas laterais que serven de marco ao escudo real. O campanario que a culmina farase anos máis tarde, en 1719.
Pero o realmente resaltable é o seu interior, onde se sitúan varios retablos que adornan as naves laterais, o cruceiro e o altar maior. están consideradas como auténticas e exclusivas pezas do barroco, concibidos e realizados ao longo do S. XVI