Igrexa que foi reedificada no século XIX. Ten planta rectangular con capela maior de igual forma e sancristía apegada á cabeceira. Os muros que a conforman son de cachotería e cantería de granito; a cuberta da nave é a dúas augas e a da capela maior a catro. A nave ten arco triunfal, e un arco faixón na bóveda de canón que cobre a capela maior. Ambos os dous son de medio punto. A portada principal é de arco de medio punto e o frontispicio remata cunha espadana de dous vans. Conserva no interior o retablo maior, de estilo neoclásico, que foi feito en 1852 e pintado en 1853 por orde do párroco Manuel Sampedro e González.