Edificio cúbico de planta cadrada, con dúas alturas máis baixocuberta, muros portantes de cantería de perpiaños de cantería e cuberta a catro augas con cubrición de tella curva. A disposición dos vans é irregular, todos eles adintelados. Un valado de perpiaños e cachotería de granito rodea a parcela na que se inscribe o antigo convento que ostenta as armas do poderoso Mosteiro de Celanova ao que pertenceu ata ben entrado o século XIX. A partires de 1835 converteuse en casa reitoral de San Salvador de Arnoia.