É a igrexa de maior valor arquitectónico do concello e un dos exemplos máis importantes do barroco na comarca de Bergantiños. De grandes dimensións, levou case dous séculos construílo. Comezárono no XVII e non o rematarían ata o XIX, de aí que nel se mesturen o estilo barroco, que é o predominante, o rococó e tamén o neoclásico, presente nas liñas rectas e clásicas da súa fachada e en tres dos seus retablos. Na súa construción participaron destacados mestres composteláns, como Tomé del Río, que tamén traballaría nas obras da catedral de Santiago. A parroquia de Rus dependeu do mosteiro compostelán de San Martiño Pinario. Foron precisamente os monxes de San Martiño os que impulsaron a construción da igrexa. O templo custodiou ao longo do tempo unha xoia da ourivaría: unha cruz procesional, toda feita en prata, posiblemente do século XVI, de case un metro de alto.