O Golfo Ártabro é un arco marítimo no que se inclúen as rías da Coruña, Ares-Betanzos e Ferrol. Designado polos xeógrafos romanos como Portus Magnus Artabrorum, a día de hoxe conforma unha comarca natural definida pola presenza do mar.

A Real Vila de Mugardos é o inicio do percorrido, concretamente no castelo da Palma, orixinario do século XVI pero con planta actual do século XIX. Xunto co de San Felipe e canda aos de San Martiño e San Cristovo conformaba parte do sistema defensivo da ría de Ferrol, lugar de interese estratéxico pola presenza do arsenal militar, defendido mesmo cunha grosa cadea que atravesaba a ría de castelo a castelo impedindo o paso dos buques inimigos.

A carón da Palma, o coidado faro conta cun agradable espazo de lecer e boas vistas dos castelos ao pé da ría. De seguido aparece o desvío cara á revirada subida do Montefaro de Ares, punto extremo e referencial da vizosa península de Bezoucos.

O mosteiro de Santa Catalina de Montefaro agóchase na parte alta do monte. De orixe medieval, foi Fernán Pérez de Andrade, alcumado “O Bo” quen promoveu a súa edificación a finais do século XIV.

A Casa de Andrade foi unha influínte estirpe nobre galega con moito peso na comarca. O edificio conta con diversas dependencias e foi acumulando reformas, especialmente nos dous claustros existentes. De adscrición franciscana, consérvase unha portada gótica con capiteis historiados de escenas da vida de San Francisco de Asís.

Montefaro conta tamén con varios miradoiros. O principal e de mellor accesibilidade é o da Bailadora (266 m) dende o que se divisa grande parte de Ferrol e a súa ría, cunha fenomenal perspectiva dos castelos de San Felipe e da Palma.

Baixando cara á vila de Ares, cómpre facer un alto na igrexa de Santa Olaia de Lubre, pequena xoia de transición do románico ao gótico.

Ares é vila mariñeira. Ordenadas rúas levan cara a igrexa de San Xosé, no barrio do Porto. Alí mesmo sitúase a Alianza Aresana, primeira escola de indianos de Galicia e bo exemplo das tipoloxías arquitectónicas traídas de América. A longa praia conduce cara o porto, nunha enseada de augas tranquilas como se dunha lagoa se tratase.

O camiño prosegue cara a Redes e Pontedeume, lugares de parada obrigada.

Entremedias a praia da Madalena constitúe un lugar de ocio excelente pola súa posición en fondo de ría, ben orientada en relación ao sol. O seu magnífico piñeiral é complementado cun bosquete de sobreiras, pouco propias destas latitudes e que indican as boas condicións climáticas da zona.

A parte final do percorrido é o ascenso na procura do castelo da Nogueirosa.

Coñecido na zona como castelo de Andrade, foi esta familia nobre baixomedieval quen o construíu nun rochedo con interese estratéxico. Pequena fortaleza pero magnífico miradoiro, cómpre o acceso á torre da homenaxe para poder apreciar a amplitude de vistas sobre a desembocadura do río Eume e a práctica totalidade da ría de Ares e Betanzos.