O Porto de Espasante é o inicio dun itinerario por unha costa fascinante.

Núcleo mariñeiro, conta cun peirao que concentra grande parte da actividade pesqueira de Ortigueira. O istmo, entre as praias da Concha e a de San Antonio, remata na Punta dos Prados, lugar de relevancia pola presenza dun castro marítimo de estratéxica posición. Moi preto, a Garita da Vela vixiaba, dende comezos do século XVIII, a enseada de Espasante e a entrada á ría de Ortigueira. Aliñada coa Garita de Herbeira e co Semáforo de Bares, a Vela conformaba un completo sistema de sinalización e vixilancia marítima nestas perigosas costas.

O percorrido prosegue por Espasante e Céltigos, na procura do desvío cara a Loiba e o seus impoñentes cantís nos  que se sitúa o coñecido como “mellor banco do mundo” polas súas espectaculares vistas.

De volta á estrada, aldeas e masas forestais  achégannos  cara ao Porto do Barqueiro. Agochado no fondo da ría, no fermoso esteiro do río Sor, é un deses núcleos litorais exemplares. As súas casiñas con tellados de lousa amoréanse en estreitas rúas. O pequeno peirao contrasta coa grande actividades pesqueira, localizado nun fantástico enclave fronte á lingua de area dunha praia de axeitado nome, Arealonga, pertencente xa ao Vicedo.

O camiño transcorre agora cara a Bares. Con este nome podemos denominar diversas realidades. A primeira que atoparemos será a Vila de Bares, aldea tradicional que conserva agras, peches e hórreos, sempre coa mirada posta no mar. A praia de Bares, amplo areal que conta cunha preciosa zona de cantos rodados, anticipa a chegada ao Porto de Bares.

Ambos os dous, a vila e o porto, son moi semellantes, a versión labrega e a  versión  mariñeira dun núcleo tradicional. No porto, as casas  achéganse  á  area e xúntanse na procura de protección fronte aos fortes ventos da zona. No final da praia sitúa- se un singular peirao: o Coído.

O ascenso ao Semáforo de Bares ofrece vistas da enseada e da illa Coelleira, que agocha restos dun vello mosteiro medieval, protagonista de diversas lendas. O Semáforo é un punto de observación marítima do século XIX dende onde se emitían sinais con bandeiras e luces aos barcos. Foi tamén posto militar e base meteorolóxica e de comunicacións.

Localizado a máis de 200 metros sobre o nivel do mar, as súas vistas son formidables. De camiño ao faro de Bares, a estación ornitolóxica indica a relevancia desta costa para o tránsito de aves, sendo punto esencial para a súa observación, principal- mente en períodos de grandes migracións. A vertente acantilada forma parte do LIC Estaca de Bares.

A relevancia estratéxica do lugar demóstraa  a  presenza dunha antiga base militar da Mariña dos Estados Unidos abandonada dende o ano 1991.  A derradeira punta da costa, o punto máis setentrional da Península Ibérica, alúmase co faro construído en 1850, sempre azoutado polos ventos e abondosas choivas procedentes do océano.