Igrexa, de tipoloxía rural, levantada no século XVI, que sofre remodelacións durante o século XVIII, que a dotan dun estilo predominantemente barroco. A planta está composta por un presbiterio cuadrangular, unido a unha nave rectangular. Conta cunha pequena sancristía pegada ao muro norte. A cuberta é a catro augas con tella curva. Os muros son de cadeirado e presentan no lateral dous vans cunha porta de acceso, destacando unha cruz misional. Na fachada principal ábrese unha pequena porta de acceso sobre a que destaca a espadaña de dous ocos con dous arcos de medio punto, rematada por unha cruz flanqueada por dous pináculos. No interior é interesante o retablo barroco, do segundo terzo do século XVIII, formado por restos doutro retablo adaptados a un panel liso que enche o espazo, dividido en tres panos, os laterais con estípites e o central con columnas salomónicas.