O espírito de Antela
A Limia ten unha paisaxe única en Galicia, con amplos campos de cultivo nunha zona chá, parcialmente inundable e flanqueada por montañas de perfís arredondados.
O seu pasado estivo marcado pola desaparecida lagoa de Antela. Esta zona húmida, que nalgunhas invernías chegaba aos 7 km de longo por 6 de ancho, foi drenada como parte das agresivas políticas agrarias de principios dos anos 60. Canda a lagoa desapareceron da zona non poucas especies de aves, moitas delas acuáticas, que a día de hoxe están ameazadas. Actualmente, as explotacións de áridos que hai nos concellos de Xinzo de Limia, Sandiás e Vilar de Santos ofrecen a algunhas destas aves a oportunidade de regresar a uns espazos que ocupaban tradicionalmente.
Existen tamén masas arboradas, principalmente salgueirais, nas ribeiras das canles, ríos, regatos e areeiras naturalizadas, e tamén carballeiras nos bordos da chaira de cultivo. As pequenas zonas agropastorís das aldeas están decote ben conservadas e dan acubillo a multitude de especies de aves. Boa parte destas zonas están hoxe en día protexidas baixo a figura de ZEPA (Zona de Especial Protección para as Aves).