Propoñemos unha visita a este extenso macizo montañoso do extremo leste galego, dominado por Pena Trevinca, o cume máis alto de Galicia (2124 m). Entre abril e setembro poderemos observar aquí unha selección de aves que son escasas noutros puntos de Galicia. Prepárate para gozar dos paxaros de montaña!

Os paxaros do teito de Galicia

A Serra do Eixe constitúe o extremo oeste dos montes de León, á súa vez un ramal da cordilleira Cantábrica. Está separada do Macizo Central ourensán polo río Bibei e presenta un relevo abrupto. Durante os meses invernais son comúns fortes nevaradas.

Os roteiros

Roteiro en coche: A Veiga - Prados

MELLOR ÉPOCA

Primavera e finais do verán

DISTANCIA

41 Km

DURACIÓN

De 5 a 6 horas

DIFICULTADE

Ningunha

CONCELLOS

A Veiga

PERCORRIDO

A Veiga - Vilanova - Prados

Puntos clave da ruta

  1. A ruta parte da localidade da Veiga (1), onde poderemos albiscar a andoriña de cu branco e o estorniño negro. Desde alí ascendemos cara ás aldeas de Prados e San Lourenzo, pasando polo arroio de Matabois (2), onde se localiza a lavandeira real e o merlo rieiro.
  2. Logo de atravesar unha zona de matagueira con tartaraña cincenta e papuxa do mato, baixamos en dirección a Requeixo (3), onde habemos atopar un interesante mosaico rural no que é posible observar a pica das árbores e o picanzo vermello.
  3. Tras pasar Xares (4), ascendemos polo val do río do mesmo nome e no traxecto podemos rexistrar o picafollas ibérico e a escribenta riscada. Ao chegar á Ponte (5) será posible apuntar escribentas amarelas e hortelás.
  4. A poucos quilómetros localízase Vilanova (6), principal vía de acceso ao macizo do Maluro, unha excelente localidade para realizar avistamentos de aguia real e charrela.
  5. Serpeando desde Vilanova ao norte e logo ao oeste, chegamos a Meixide (7). Aquí habemos ver o picafollas de Bonelli e a folosa amarela. Tras atravesar zonas de bosque, nos contrafortes occidentais da Serra do Eixe, e unha vez pasada Lamalonga, chegamos a Espiño (8) para enlazar coa estrada de Prados e A Veiga. Neste traxecto apuntaremos a pica das árbores e o cardeal.

Roteiro a pé: Pico Maluro

MELLOR ÉPOCA

Xuño e xullo

DURACIÓN

4-5 h a pé (só ida)

DIFICULTADE

Alta

CONCELLOS

A Veiga

PERCORRIDO

Pico Maluro

Puntos clave da ruta:

  1. Desde Vilanova (1) (adóitase comezar no "Trisquel") emprendemos a ruta ata O Maluro. Na primeira parte do traxecto imos atopar bosquetes de bidueiros (2) nos que poderemos observar o picafollas ibérico e o cardeal común.
  2. Máis adiante, en zona de matogueira, crían a papuxa do mato e a escribenta riscada.
  3. Antes de chegar ás ruínas dun antigo poboado mineiro habemos ter unha excelente vista sobre o val do Xares e, con algo de sorte, poderemos ver algunha aguia real.
  4. O camiño vólvese máis accidentado e sinuoso a medida que chegamos á aba occidental do Maluro (3). Nesta zona adoita localizarse perdices rubias e folosas amarelas, pero os primeiros contrafortes da ascensión a este pico (de 1.931 m) poden depararnos tamén charrelas, pica alpina, choia de bico vermello e escribenta hortelá. Existe tamén a posibilidade de ver algunha parella illada de chasco norteño, pedreiro cincento e mesmo de merlo rubio.
  5. Por último, ao chegar ao cumio do Maluro (4) imos ter unha excepcional perspectiva dos vales de Casaio e Xares, e podemos anotar choia de bico vermello e, en primavera e verán, voitre leonado e ás veces voitre negro.

Roteiro a pé: Pena Trevinca

MELLOR ÉPOCA

Xuño e xullo

DURACIÓN

5-6 h (só ida)

DIFICULTADE

Alta

CONCELLOS

A Veiga

PERCORRIDO

Pena Trevinca, desde A Ponte, A Veiga

Puntos clave da ruta:

  1. Esta excepcional ruta polo teito de Galicia iníciase na Ponte (1), ascendendo polo camiño da Lagoa de Ocelo e da Lagoa da Serpe, polo val do Xares (2). Neste tramo poderemos observar o cardeal común, o picanzo vermello e a escribenta amarela.
  2. Nos arredores da Serpe (3) habemos rexistrar a pica alpina e a escribenta hortelá.
  3. Seguindo cara o alto Xares, nas pradeiras da aba occidental de Trevinca, nidifica o chasco norteño e é posible localizar bandos de charrela.
  4. A ascensión ao cumio de Trevinca (4) pode facerse dura a partir dos 1.800 m. Este tramo pode levar ata 2-3 h. No camiño anotaremos a pica alpina e a escribenta riscada. Con todo, podemos gozar alí dunha excelente vista. Os pedregais do cumio (5) acollen a única poboación reprodutora galega de azulenta alpina.
As aves

Este é o fogar de charrelas e, a día de hoxe, das únicas poboacións reprodutoras galegas de azulenta alpina e de chasco norteño. No contraforte da Serra do Eixe tamén podemos observar en primavera auténticas xoias da avifauna galega, como a papuxa tomiñeira, a escribenta hortelá, o merlo rubio e un número crecente de voitres leonados. A aguia real poderá aparecer fronte aos nosos ollos case en calquera época do ano, ao igual que os grupos de choia de bico vermello.

Consellos e recursos
  • Procurar non molestar os grupos de charrela nas zonas de montaña nin divulgar a súa localización exacta.

  • Deberemos respectar as propiedades privadas nos mosaicos rurais de Requeixo e Casaio.

  • Non entrar nas explotacións mineiras sen o debido permiso. Podemos efectuar boas observacións desde o exterior.

  • Trátase dunha zona de montaña onde as condicións son moi duras: fortes nevaradas e xeadas en inverno e moito sol e calor en verán. Por iso se recomenda prudencia e, en primavera e verán, as estacións aconselladas, levar protección para o sol, auga, etc.

     

Arriba