Delicada levidade
O denominado ''complexo húmido da Terra Chá'' comprende esta parte da conca alta do Miño onde recibe os afluentes principais pola beira dereita: o Ladra, co seu tributario o Parga, o Támoga e o Narla, así entre moitos outros leitos como o Labrada, o Trimaz, o Madalena.
Ademais da horizontalidade que provoca trazados lentos e sinuosos, adiviñados pola vexetación, outra característica é a pouca permeabilidade deste terreo arxiloso que orixina a formación de charcas. Algunhas temporalmente, dependentes da pluviosidade; pero outras como a Lagoa de Cospeito e a lagoa de Caque forman dous dos principais sistemas lacustres de Galicia. Ambos espazos son lagos de carácter seminatural, cuxa forma actual é debida a proxectos de rexeneración que deixan atrás os intentos de desecación de tempos pasados. Os observatorios e paseos circulares conxugan a súa accesibilidade coa conservación dos fráxiles humidais.
Trátase dunha paisaxe modelada pola actividade agrícola e gandeira na que aínda hai espazo para a conservación de manchas boscosas autóctonas. Carballeiras e especies asociadas ás ribeiras fluviais converten o paseniño fluír das augas nun espello perfecto dos lentos cambios estacionais.