Trátase dun dos dolmens máis destacados do noroeste peninsular. E é que en 1933, coa chegada dos arqueólogos alemáns Georg e Vera Leisner, documentáronse nel unhas das primeiras pinturas megalíticas da Europa atlántica. As pinturas cubrían practicamente todo o interior do monumento. Os deseños son xeométricos, principalmente liñas onduladas en vertical e horizontal e tamén algúns círculos concéntricos e triángulos, en vermello e negro sobre base branca.
A súa forma foi alterada no século XX con dinamita. Conserva a tampa do corredor e as laxes verticais que conforman cámara e corredor.