O edificio forma parte dun conxunto hidroeléctrico situado aos pés da Fervenza do Ézaro. Datada na primeira metade do s.XX, trátase dun volume paralelepípedo con cuberta de tella plana a catro augas. Conta con planta soto con piares de gran grosor. No exterior, os muros quedan recebados e pintados de branco, aínda que os paramentos combinan a pedra en forma de pezas de cantería en esquinais e no zócolo.
Os ocos responden tipoloxicamente ás necesidade do espazo interior, xa que pódese atopar con dous modelos de fiestras, unhas cadradas máis pequenas e outras de gran tamaño, de disposición vertical, que forman entradas de luz.