Construída no ano 1928, consta de nave central, cun altar principal e un retablo de estilo barroco do século XVII e dous secundarios, ademais dunha torre con espadana de dous ocos que alberga o campanario con dúas campás. 

A pesar de ser o templo máis novo, a parroquia de Portocelo é unha das máis antigas, pois xa aparece como tal no século XIII en documentación histórica. Antes da construción desta igrexa parroquial, nos anos vinte do século pasado, o culto realizábase na ermida de San Tirso (hoxe en ruínas), situada a carón do mar, entre as aldeas de Portocelo e Vilachá. 

A imaxe do patrón da parroquia procede do taller do escultor ribadense Domingo Preto, e foi encargada na primeira metade do século XVII.