Trátase dunha capela de moi reducidas dimensións e de planta rectangular construída en cachotes de pedra de diferentes tamaños e formas labrados polas caras exterior e interior. A súa cuberta é a dúas auga e está rematada por unha cornixa de pedra no seu piñón. A súa fachada está coroada por unha pequena espadana rematada nunha cruz antefixa e presenta unha pequena e modesta porta de acceso con lumieira; a capela tan só ten unha pequena fiestra cadrada no muro meridional que ilumina tenuemente o seu interior. O elemento máis característico desta capela é a presenza dalgúns elementos de orixe prerrománica e/ou tardorrománica. Tales elementos están constituídos por unha pedra decorada con motivos trenzados moi propios da cultura castrexa – segundo os investigadores, situadas nas lumieiras das vivendas cunha posible función protectora- que se encontra na testeira da capela, e por unha ara votiva dedicada ós lares viais – entes pagás protectoras dos viaxeiros e camiñantes- do período tardorromano que está sendo empregada desde tempos inmemoriais como pía bautismal.