Ermida da época baixomedieval (séculos XIII-XIV) que se atopa no alto dun monte que se ergue case cen metros sobre a súa contorna. Foi construída sobre os restos dun castro ou doutro tipo de asentamento similar. No seu entorno hai un gran penedo que dá a un muro de pedra natural de dez metros de caída. Presenta dous volumes: un máis antigo, do século XIII ou XIV que se correspondía co presbiterio, e outro moito máis recente feito en bloques de cantería que se correspondería coa nave principal. Ten un retablo pétreo de estilo barroco con columnas salomónicas.