Templo dos séculos XII-XIII, de estilo orixinal románico, ainda que con moitos engadidos posteriores, incluidos uns rosetóns góticos e un interior cun vistoso retablo barroco. Ten planta de salón, cunha soa nave e unha capela maior rectangular, cuberta con bóveda de canón reforzada cun arco faixón. 

Dous rosetóns contribúen á iluminación interior do templo: un na capela maior e o outro na nave central. Unindo aos contrafortes exteriores aparecen arcos de medio punto cegos que modulan o espazo.

A fachada, de época neoclásica, ten o seu remate nun frontón triangular sostido por un entaboado sobre pilastras que percorren verticalmente toda a fachada. Un óculo, un escudo e dous pináculos completan a ornamentación.