Construída no S. XVIII, en varias etapas comprendidas entre 1732 e 1788. Ten unha nave de planta en cruz latina, cos muros de cachotaría e cadeirado graníticas. Cuberta a dous e tres augas con tellado de tella. A fachada, de cantería granítica, ten un amplo pórtico en arco de medio punto con pilastras aos lados, unha fornela e un tondo con imaxes do Patrón e a Virxe. Está decorada con catro floreiros, medallóns, volutas, a xeito de aletóns, e remata en cornixa alabeado con extremos en espiral. A sancristía ocupa o ángulo formado ao norte da Capela Maior e ao leste do cruceiro. A torre, de base cuadrangular, é a continuación do resalte central da fachada. Ten tres retablos con esculturas no interior.