Igrexa de estilo renacentista-barroco dos séculos XVI-XVII-XVIII. O inicio das obras coincide coa chegada dos dominicos a Betanzos. A principios do século XVII engádense as capelas barrocas da Soidade, as Ánimas e do Rosario, dando máis profundidade ao templo. A finais dese mesmo século súmaselle a ábsida, con elegantes formas barrocas. A fachada principal complétase no século XVIII. No século XIX, tras a desamortización de Mendizábal, deixa de ser convento. Ao edificio accédese por unha escalinata. Sobre a porta de acceso, que conserva un modesto pórtico renacentista, destacan unha fornela, con advocación a Santo Domingo, e un ventanal.