Destaca por ser a igrexa parroquial máis grande de todo o municipio, fabricada en cachotaría e cadeirado de granito con cuberta luosenta. Fundada no século XVII polos condes de Montenegro, a igrexa tiña orixinariamente unha planta de cruz latina, con presbiterio, nave e dúas capelas. Posteriormente eleváronse os seus muros, engadíronse dúas naves laterais e modificouse a porta principal e os vans do muro sur, pasando de ser seteiras a ventás de características oxivais. Como resultado de todo isto, hoxe presenta unha planta rectangular de tres naves. Destaca a torre campanario do s. XVII, composta por elementos barrocos, de tres corpos e remate en cúpula. Campanario unido ao pórtico que enmarca a porta principal de arco de medio punto. Interior: retablo maior neoclásico e retablos laterais barrocos. Vello cemiterio parroquial anexo, osario con inscrición ilexible dunha pregaria aos defuntos de 1868 nun dos muros do templo.