Edificio de estilo colonial de principios do século XX (1929), propio da arquitectura indiana con fins humanitarios. O asilo foi construído por iniciativa dun emigrante enriquecido en América, Eusebio Dávila, que, retornado á súa terra natal, decidiu subvencionar todos os custos arquitectónicos, de mobiliario e instrumental médico, para posteriormente doalo ao concello de Ortigueira. Na súa planta rectangular desenvólvense varios corpos diferenciados. A fachada principal divídese nun corpo central, con dúas alturas, e dous pavillóns laterais, cunha soa altura. Destaca a dobre escalinata pola cal se accede ao corpo central. O edificio atópase rodeado de fermosos xardíns. Situado no paseo de Miñano, dende el divísanse magníficas panorámicas da vila de Santa Marta Ortigueira e da súa ría.