Igrexa de planta de cruz latina, á que posteriormente se foron engadindo capelas laterais, sancristías, torre campanario e alpendres. Fabricada nos s. XVIII -XIX en cadeirado de granito rebocada de branco -agás torre campanario, reforzos de vans e esquinales-, con cuberta de lousa a dúas augas en nave, a catro en cruceiro e a tres en capelas laterais e sancristías, situadas nos costados da capela maior.

De fachada bastante austera con ventanal cadrado e porta principal alintelada, sobre a que hai inscrición con data de reedificación desta parte do templo: 1898. Ao lado, torre campanario de planta cadrada de tres corpos e cupulino con acroterio final, sobre a porta da cal figura a inscrición: "Esta tore se ico siendo cura D. Franco. Cao Cordido. Año de 1790". Interior: presbiterio con bóveda de aresta e cúpula semiesférica con pinturas murais do Xuízo Final e os catro evanxelistas; retablo maior neoclásico da segunda metade do s. XIX, e retablos laterais salomónicos.