Construída entre os séculos XVI, XVII e XVIII, é de estilo barroco. Posúe unha planta de salón formada por unha soa nave e unha capela maior. A sancristía está pegada ao muro sur do presbiterio co que comunica directamente. A nave está separada da capela maior por un arco triunfal volteado sobre pilastras e está cuberta cunha bóveda de formigón armado. Unha gran torre coroa a fachada pentagonal, e nela aparece unha escultura que representa a Santiago, o santo titular da igrexa. O corpo principal da torre que acolle as campás ten planta cadrada e coróase cunha pequena cúpula. O retablo neoclásico, do século XIX, preside esta igrexa e nel sobresae a imaxe do apóstolo Santiago con indumentaria de peregrino. Na parte exterior destacan dous sarcófagos que datan de finais do século XIX.