Casa de estilo predominantemente modernista, construída en 1887, aínda que o seu nome é de 1950, porque a comprou Emilia "a florista". Fachada cunha galería e grandes ventás con frontóns neoclásicos. O balcón corrido da parte superior está suxeita por medio de columnas estriadas. A planta baixa e a alta comunícanse por unha escaleira de ferro e madeira con balaustrada decorada con elementos xeométricos.