Construída en 1683 por Domingo de Andrade. É de cadeirado de granito con cuberta de tella. O último piso é un engadido do século XX. Consta de tres alturas, a última rematada por unha balaustrada e un balcón. Destaca pola riqueza da ornamentación: as oito gárgolas da cornixa, as métopas, as ménsulas e as piñas de uvas en releve que enmarcan a porta principal e unha ventá do piso superior. A gran cheminea acubada é unha das máis emblemáticas da cidade.
Está dedicada a sala de exposicións de artistas galegos.