Realizada no século XVIII, nun estilo barroco clasicista que transita cara ao neoclásico. Planta rectangular. Muros de carga de cachotaría e perpiaños. Cuberta a dúas augas na nave e tres no presbiterio, con cubrición de tella curva. No seu interior bóveda de canón ata o presbiterio. A decoración concéntrase na fachada principal (fornela e escudo nobiliario), con pilastras que se interrompen nunha cornixa lixeiramente voada dando paso a un frontón triangular. Espadaña dobre, pechando o conxunto un corpo flanqueado por pináculos.