Antigo templo románico, remodelado a comezos do s. XV e reedificado no s. XVII por orde de D. Gonzalo de Valladares poñéndoa baixo o patrocinio de San Bieito. Ao igual que o pazo de Fefiñáns foi declarado Ben de Interese Cultural en agosto de 2012.

Os seus elementos máis destacados son os dous campanarios barrocos e o seu interior gótico, onde son de admirar a bóveda principal, as dúas capelas interiores cos sepulcros de D. Gonzalo de Valladares e a súa esposa Dna. María Ozores e Silva, e a capela maior presidida por un retablo barroco.