Construída no s. XIX.
Sabemos polo cardeal Jerónimo del Hoyo que xa existía en 1607. En 1762 tivo unha reparación feita polo mestre Varela. En 1801 o canteiro Juan Martinez fixo as escaleiras da tribuna e no 1809 realizouse outra reforma da capela maior. En 1817 engadiuse a torre do campanario.

Ten unha nave de planta de cruz latina, muros de cantería granítica, cuberta a dúas augas e tellado de tella. A fachada ten unha porta coroada por un semiarco e a imaxe de San Miguel coas súas dúas representacións: vencedor de Satán e pesador de almas. Sobre esta hai un pequeno van. Campanario de dous corpos, compostos de catro machóns con arcos de medio punto e rematado por un cupulín, que soporta un pináculo.

No interior conserva un retablo neogótico (Ramón Creo Vilas 1912) dun só corpo con imaxes de San Miguel, San Pedro e o Rosario.