É unha igrexa de estilo románico, construída na segunda metade do século XII, con reformas importantes, no frontis, do XVIII.

A nave é de planta rectangular, con ábsida cadrada, e os muros que a conforman son de cachotería e cantería de granito; a cuberta é de tella a dúas augas. 

Presenta ventás seteiras, unha a cada lado dos muros laterais, unha sobre o arco de triunfo e outra no testeiro. Tres delas con arco de medio punto e abucinamento interior. Unha das laterais é alintelada.

O arco triunfal é de medio punto, lixeiramente pechado nos saimeis, con dúas arquivoltas de aresta viva. A interior descansa sobre as pilastras do muro con imposta de bólas e a exterior arranca de columnas acobadadas con capiteis con motivos vexetais.

No beirado presenta canzorros de diferentes formas: antropomorfos, de animais, xeométricos e vexetais.

A portada principal está rematada cunha espadana de dous corpos, cun van cada un.

No adro atópanse varios sarcófagos antropomorfos escavados na rocha.