Construción de existencia datada no século XI -aínda que desa época só conserva parte da súa estrutura, que foi modificada- e de estilo románico, dedicada a san Xulián de Portela, santo coñecido como o “santo da androlla”. 

Igrexa de estrutura rectangular con presbiterio elevado e muros de cachotería, agás os marcos de portas e esquinais, que son de cantería de pedra vermella. Presenta ventás abucinadas estilizadas en fachadas para a iluminación, e destaca a porta de acceso principal con arco de medio punto. Ten cuberta a catro augas sobre o presbiterio e a dúas no resto. Na súa fachada oeste destaca unha gran torre troncopiramidal, aberta nas súas catro caras na parte superior, que aloxa unha campá e ten cuberta a catro augas, á cal se accede a través dunhas escaleiras pegadas á súa fachada sur.

A carón desta igrexa atópase a ponte sobre o río Farelos, de dous vans con senllos arcos rebaixados e executados en cachotería, con taboleiro horizontal e muriños nos seus bordos feitos de perpiaños.