Templo situado no lugar dun antigo castro. Consta de nave cuberta a dúas augas sobre bóveda con tres arcos faixóns. Arco triunfal escarzano. Frotispicio con espadana dun corpo con dous vanos e frontón. Portada de arco alintelada. Cabido protector e acceso de dous arcos laterais ao sur. A reforma máis antiga documentada para esta igrexa data de 1649. Presenta un retablo maior de tendencia neoclasicista do século XVII. Está situada no núcleo de Sumoas, a carón do cemiterio e do campo da festa, nunha contorna formada por prados, monte e arboredo.