En Muxía consérvanse os únicos secadoiros de congro de todos os que existían antigamente ao longo da Costa dá Morte. Para levar a cabo o secado do congro estes son distribuídos nas "cabrias" que son estruturas de troncos de madeira con disposición horizontal e vertical. Durante un período de tempo o congro permanece exposto ao sol e ao vento. Cando está o suficientemente seco procédese ao seu envasado e posterior comercialización. Fundamentalmente destínase a Cataluña e a Aragón. Hoxe en día consérvanse tres secadoiros, situándose preto do dique de abrigo do porto de Muxía, sendo visibles tamén dende o camiño que leva ao Santuario de Nosa Señora dá Barca.