Igrexa que pertencía ao antigo mosteiro de Persecario, cuxos restos aínda son visibles no edificio próximo da reitoral, con partes medievais conservadas. A igrexa mostra as influencias do románico da catedral de Tui. Conserva a portada principal e dúas laterais moi interesantes pola repetición de mochetas de bóvidos que sosteñen o tímpano ou a decoración de bólas ou billetes.

O tímpano da portada occidental conta cunha representación do bestiario habitual nas escenas do xuízo final e a apocalipse. A capela maior sería modificada polo bispo Juan Manuel Rodríguez Castañón en 1765. No interior son moi interesantes o retablo do Cristo, de orixinal tipoloxía barroca, e o do Carme, óleo sobre táboa.