Edificio de principios do século XII, sancristía do XVIII e espadana do XX.

Muros de cantería de granito e cuberta de tella a dúas augas.

A ábsida está conformada por unha bóveda de canón. O arco triunfal con peralte, ademais de columnas apegadas e capiteis con decoración vexetal.

Entre os canzorros consérvanse algunhas rosetas. A portada principal ten arco de medio punto algo peraltado, con arquivolta de arcos dobres e bandas. Os capiteis teñen trenzados e machetas con cabezas humanas e remata o conxunto un tímpano liso.