Amar A Marola
O faro deMera constitúe un balcón privilexiado para observar o horizonte atlántico ao que asoman as bocanas de tres rías. A da Coruña, co perfil da cidade tras o mascarón de proa da Torre de Hércules; á de Betanzos e Ares, que agocha unha costa doce no corazón das Mariñas; e, medio camuflada nos cantís, a ría de Ferrol (ver LIC Costa Ártabra). Esta é a paisaxe que ten en primeiro termo a punta do Seixo Branco, coa súa vertical veta competindo en albura coa escuma mariña, e a illa da Marola. Practicamente inaccesible como outros illotes achegados á costa, é un enclave importante para aves.
A antiga casa do fareiro converteuse nunha Aula do Mar desde a que os visitantes poden coñecer os ecosistemas e planificar itinerarios. A costa é como unha serra de entrantes e saíntes con espazo para algunha praia como a de Canabal ou o portiño de Dexo.
“Quen cruza a Marola, cruza a mar toda” di a cantiga popular desta ruta marítima cuxos ventos e correntes provocaban como mínimo non poucos mareos.