Non se trata dun edificio senón dunha fachada ornamental creada nos anos centrais do século XVIII polo arquitecto Clemente Fernández Sarela cunha función puramente escenográfica. A súa finalidade era cerrar o espazo da praza a modo de telón. Só ten catro metros de fondo. O edificio está realizado en cadeirado de granito con cubertas de tella. Posúe tres alturas rematadas por unha dinámica balaustrada adornada por numerosos motivos xacobeos. Os entrantes e saíntes crean un efecto de claroscuro que provoca mobilidade e volume ao conxunto. Os baixos do edificio albergan varias xoierías
Uso actual: espazo expositivo do Consorcio de Santiago.