Este templo románico, de planta rectangular e nave única, data da segunda metade do s. XII, con reformas do s. XIX. A súa fachada, neoclásica, é de gran sinxeleza. Ten unha porta alintelada sobre a que se abre unha fornela cunha escultura medieval da Virxe sedente co Neno. A fachada remata nos seus ángulos con pináculos coroados con bólas, e no seu centro cunha espadaña de dobre arcada.