Edificio proxectado por Manuel Gómez Román e construído entre 1906-1911. Destaca pola integración da pedra co ferro forxado das varandas dos balcóns. Hai que salientar tamén no edificio a decoración con formas xeométricas e naturais, símbolos heráldicos, emblemas cegos, círculos, rombos, etc, acompañados de motivos vexetais. Di a tradición popular que a cara dunha anciá con pano na cabeza, que está esculpida na clave do lintel do van central do primeiro piso, é a nai do arquitecto e que foi esculpida por el mesmo.