Esta é sen lugar a dúbidas unha ruta de auga e muíños, unha simbiose entre unha paraxe case salvaxe e a man do home que interveu sabiamente na natureza para mellorala.

Nada máis comezar pódese gozar de catro muíños, parte dun conxunto etnográfico de sete destas estruturas típicas do rural galego. á altura do cuarto muíño, unha enorme rocha sinala un camiño de terra que conduce ata unha nova construción de maiores dimensións. O río e a vexetación harmonizan con gran beleza onde se levanta o sétimo muíño.

A ruta permite contemplar os tramos máis fermosos do río Vexo. Un pouco antes da minicentral, un ramal comunica en poucos minutos cunha ferrería. Despois de cruzar a ponte que une ambas as ribeiras, seguindo por unha paraxe moi fermosa, ascéndese ata o encoro que alimenta a minicentral. Chegando ao noveno muíño do percorrido un pequeno bosque autóctono constitúe o tramo máis interesante do sendeiro.