Construída no século XII, pertenceu dende as súas orixes ata o século XIV a unha comunidade de monxes benedictinos dependentes de Celanova. A partir desa data paso a deter rango de igrexa parroquial. Das primitivas trazas románicas tan só consérvanse as tres ábsidas semicirculares completas con ventás do mesmo estilo. A resaltar tamén os detalles figurativos contidos nos capiteis das xambas, os canecillos así como a pureza de liñas arquitectónicas.