De orixe moi posiblemente románica, sufriu o longo da súa vida numerosas transformacións a última delas no 1819, cando o Mestre de Arquitectura José Nieto, fillo, desfixo primitiva portada da Igrexa, ampliando e abovedando a nave e  levantando unha sinxela e fermosa Torre.

O edificio depara un gran interese artístico na ala dereita do cruceiro, onde se conserva embutido no propio muro un relevo da derradeira Cea de Xesús cos Apóstolos, procedente posiblemente dun antigo baldaquino, posiblemente do mesmo taller cós baldaquinos de Xurenzás e de Loureiro, o Mestre de Ventosa.