Consta de tres naves e varias capelas. A nave principal consta de tres tramos enmarcados por senllos arcos faixóns e formeiros que encerran no seu interior unhas amplas bóvedas de aresta. Foi edificada en 1721 e en 1868 polo cardeal arcebispo García Cuesta, quen a designou igrexa matriz, quedando Santa Baia anexa a ela. O edificio foi remodelado polo arquitecto Xulio Galán Carvajal a principios do século XX. Consta dunha planta rectangular con tres naves e presbiterio cadrado, co corpo rectangular precedente. A sancristía sitúase no muro setentrional do presbiterio e o seu acceso faise a través dunha porta aberta no muro do leste. A cuberta é a dúas augas, de tella curva. No lateral esquerdo engadíuselle unha torre campanario moi sinxela.