Descrición
A ría da Coruña ábrese entre a punta do Seixo
Branco, polo leste, e punta Herminia, polo oeste,
e alóngase cara ao sur ata a desembocadura do río
Mero. Polo oeste, aparece flanqueada pola península
sobre a que se asenta a cidade da Coruña, mentres
que, polo leste, a ría bordea unha costa ondulante
que se estira cara ao Seixo Branco.
A intensa humanización do territorio maniféstase
na profunda transformación das ribeiras e nun
poboamento continuo que ten como núcleo de
atracción a cidade herculina, que tende os seus
tentáculos económicos bastante máis alá da súa
propia ría, converténdose, sen dúbida, na cidade
rectora do noroeste de Galicia.
Abrazando a Torre de Hércules, un dos faros
máis fermosos de España e o máis antigo en
funcionamento do mundo, A Coruña ábrese ao mar
por medio dunha sinfonía de madeira e vidro que
a converten na Cidade de Cristal. No seu interior,
pódense ver fermosas estampas labradas en pedra,
igrexas, pazos, rías encantadoras, que son a delicia
de calquera visitante.
Todo nesta cidade evoca o mar. Vista dende
o ceo, parece que se vai desprender para volver
converterse na illa que foi hai miles de anos. Dende
a época romana viviu do comercio marítimo e hai
apenas douscentos anos aínda o mar lambía as vellas
casas da Mariña e dos Cantóns. Os seus portos
comercial, pesqueiro e deportivo consolídana na súa
vocación mariñeira. O seu paseo marítimo non fixo
máis ca aproximar a cidade a este balcón do océano,
que é o seu mar. A súa Torre de Hércules é o logotipo
en pedra, prendido para sempre na retina de cantos
visitan esta cidade.
A ría estaba antigamente defendida polos castelos
de Santa Cruz, levantado no século XVII, situado no
illote do seu nome, e polo de Santo Antón,
construído no século XVI, na actualidade convertido
en Museo Arqueolóxico da Coruña.
O porto da Coruña, que mantén a primacía no
sector da pesca, especialmente na de altura, que foi
historicamente a súa principal fonte de ingresos é,
ademais, importante pola súa actividade comercial.