DIA 1 - SOLPOR EN FISTERRA

Comezamos a nosa viaxe en Fisterra, silandeira vila mariñeira, e atopamos a primeira referencia ao sol na rúa e praza Ara Solis. Este nome rende homenaxe ao altar lendario que se conta que existiu no cabo Fisterra para levar a cabo os rituais de culto ao sol. Nesa praza está a Casa do Cuadrante, un edificio do século XIII que quizais foi un antigo hospital de peregrinos. Loce na súa fachada un fermoso reloxo, testemuña pétrea do paso do tempo, e cuxo movemento se rexe pola acción do sol, protagonista do noso relato.

Moi preto accedemos ao castelo de San Carlos, convertido nun interesante museo adicado á pesca e ao traballo no mar. Máis adiante chegamos a Santa María das Areas, templo de gran beleza arquitectónica moi ligado ao Camiño de Santiago. Cerca atópanse as ruínas da ermida de San Guillerme, entre as que se poden albiscar indicios dos antigos cultos e crenzas máxicas atribuídas ás súas pedras.

No día dos equinoccios, dende a entrada da ermida, poderemos ver saír os primeiros raios de sol do amencer por riba do Alto da Moa, cimeira do impoñente monte Pindo.

Á tardiña aínda teremos tempo de achegarnos ata a praia de Mar de Fóra, azoutada por un océano salvaxe que bate fero neste areal, antes de dirixirnos a cabo Fisterra para gozar do primeiro solpor desta viaxe.

Dende ese lugar, fogar de cultos pagáns e bastión natural deste treito da Costa da Morte, asistiremos ao espectáculo que nos ofrece o sol mergullándose no Mare Tenebrosum, o mesmo que probablemente contemplou o emperador romano Décimo Xuño Bruto na súa conquista deste territorio nos confíns do seu imperio.

Despois desta ruta pola vila de Fisterra, propoñemos visitar a praia do Rostro para desfrutar das privilexiadas vistas que nos proporciona este treito da costa e onde o ceo reflectido na area mollada parece fundirse co mar.
Xa pola tarde podemos achegarnos ao miradoiro do Veladoiro, a cuxos pés veremos o cabo da Nave. Estas son as terras da lendaria cidade de Dugium, un reino gobernado polos nerios, antigo pobo céltico que non quixo someterse á cristianización imposta ao redor do culto xacobeo e que, como castigo, desapareceu tragado polo océano.

Recomendacións
En Vilar de Duio, alá onde aínda hoxe se conserva un topónimo relacionado coa lendaria cidade de Dugium, as parroquias de San Vicente e San Martín son o reflexo da vida rural nos confíns do antigo Imperio. Campos sementados, pastos, hórreos aínda en uso e igrexas parroquiais compoñen a imaxe do interior de Fisterra.
Datas destacadas
Amencer do equinoccio de outono (sobre o 21 de setembro) e de primavera (sobre o 21 de marzo) nas ruínas da ermida de San Guillerme. Dende a entrada, mirando ao leste, perfectamente aliñado coas ruínas, detrás do Pico da Moa, no Monte Pindo.
Domingo de resurrección en Semana Santa, nos arredores de Santa María das Areas. Ese día celébrase a Danza dos Paos, un baile cunha tradición e historia que se remontan ao século XVII. A danza considérase en relación coa celebración do Santo Cristo durante Semana Santa fisterrá, declarada de Interese Público Nacional.
 

Arriba