A vila mariñeira de Cambados, santuario do marisco e do albariño, bríndanos un percorrido polas súas adegas, os seus museos dedicados ao viño e os seus históricos pazos.
Cambados ofrece unha experiencia enoturística única. O viño albariño, que seduce o padal de expertos sumilleres, únese á súa rica variedade de peixes e mariscos. Nas súas rúas, a monumentalidade dos seus pazos e casas señoriais da aristocracia e fidalguía galega fortalece o encanto desta vila mariñeira.
Máis información...
- Parador de Cambados. Teléfono: 986 542 250
- Museo Etnográfico e do Viño. Teléfono: 986 526 119
- Adega do Pazo de Fefiñáns_. www.fefinanes.com
Chegaremos a Cambados ao atardecer. Se decidimos hospedarnos nun edificio de valor histórico e monumental destaca o Parador, o antigo Pazo de Bazán, situado en pleno centro. Os antepasados da escritora Emilia Pardo Bazán mandárono construír no século XVII. As súas paredes aloxaron no seu día ao xeneral De Gaulle.
O Parador é accesible pola Rúa Príncipe, franqueando o Paseo da Calzada, unha coqueta alameda de chopos e álamos que na primeira semana de agosto convértese nun fervedoiro chispeante grazas á Festa do Viño Albariño, de Interese Turístico. Nesa data invádena decenas de casetas montadas polas mellores adegas da zona, que ofrecen os seus albariños a prezos populares.
Cruzamos a alameda e chegamos ao Paseo Marítimo. Seguindo unha ringleira de palmeiras e espazos verdes podemos bordear un tramo de costa ou acceder ao porto deportivo. Nos dous casos teremos ante nós as illas da Toxa e Arousa e a península do Grove. No mar distínguense centos de bateas, plataformas flotantes para o cultivo do mexillón, a ostra e a vieira.
Atopámonos ante un dos depósitos máis importantes de fitoplancto do planeta. Por algo se di destas rías, e en concreto de Cambados, que son o santuario do marisco, ademais do albariño. Todos os hoteis, restaurantes e locais de tapas da vila ofrecen nas súas cartas unha selección de produtos de excelente calidade. Comprobarémolo no momento de sentarnos á mesa para cear.
Nesta xornada exploraremos a fondo a riqueza enolóxica de Cambados a través das súas adegas e museos temáticos..
Entramos no aristocrático barrio de Fefiñáns ata a praza do mesmo nome. É a máis impoñente de Cambados e unha das máis fermosas de Galicia. Chegamos en poucos minutos dende a Rúa Real, tras cruzar a Praza Asorey. Fascinaranos o conxunto artístico levantado ao seu redor no século XVI e declarado Ben de Interese Cultural. Está formado pola Igrexa de San Benito, unha atalaia-miradoiro coñecida como Torre da Homenaxe, un fermoso arco-ponte de traza barroca e o impresionante Pazo de Fefiñáns, do que chaman a atención os seus balcóns circulares aos dous extremos do edificio.
Fefiñáns alberga dende 1904 a adega máis antiga do lugar. A súa visita entreteranos aproximadamente unha hora ou quizais algo máis se a dilatamos con catas guiadas dos tres tipos de albariño que produce, xunto coas súas augardentes. Espertará curiosidade o seu típico emparrado, disposto a metro e medio do solo para evitar a humidade. Observarémolo ao longo dunha hectárea de terreo dende o interior do pazo. Tamén posúe un magnífico bosque de especies autóctonas e buxos centenarios, coidados con gran delicadeza.
O percorrido polas súas salas de fermentación, crianza e embotellado achéganos ao proceso de produción. As modernas tecnoloxías conviven en harmonía coa crianza destes caldos en barricas de carballo gardadas en adegas, onde domina a pedra e a madeira.
| "A ti, meu Cambados, probe e fidalgo e soñador, que ó cantareiro son dos pinares e ao agarimo dos teus pazos lexendarios, dormes deitado ó sol, á veira do mar". Ramón Cabanillas |
A visita ao interior do pazo tamén é posible. Ao deambular polos seus salóns, corredores e estancias apreciamos os gustos refinados da fidalguía galega asentada en vilas e cidades. O seu labor de mediación entre os labregos e o clero e a nobreza para o cobro de foros orixinou o seu enriquecemento. Mostra disto é o fermoso papel pintado que decora un dos seus salóns principais, inspirado en escenas orientais, traído por José Benito Pardo de Figueroa, primeiro marqués de Figueroa, durante a súa época de embaixador en Rusia a principios do XIX. No seu patio de armas dominan os escudos do vizcondado de Fefiñáns e do marquesado de Figueroa.
Tras alegrar o padal co “príncipe dourado dos viños”, como definiu Álvaro Cunqueiro o albariño, chega a hora da comida. Calquera dos moitos restaurantes e locais de tapas que hai na vila son unha boa elección. Nos seus menús reinan os peixes e mariscos, preparados de mil e unha maneiras, mesmo a base de albariño. E non podemos esquecernos das típicas ostras crúas da ría con limón.
| "Albariño, ouro da terra sol que encendes os amores alumeas corredoiras e fas esquecer dores. Albariño doce e craro meu amigo feiticeiro heiche de beber cantando heiche de cantar bebendo" . | |
| Ramón Cabanillas |
A tarde ábrenos novas posibilidades de descubrimento enoturístico con degustación e cata en adegas, dentro ou fóra de Cambados. Rumbo a Tremoedo, no veciño concello de Vilanova de Arousa, atoparemos algún exemplo de rexias adegas que coroan grandes e máis pequenas extensións de vide. É un traxecto non moi longo por estradas comarcais (PO-9005 e Estrada de Deiro), perfecto para deleitar a vista con suaves ondulacións da paisaxe cheas de emparrados.
Se quedamos en Cambados, o Museo Etnográfico e do Viño é idóneo para indagar sobre o viño do Salnés e, en xeral, das Rías Baixas. Foi un dos primeiros de España de temática vitícola e hoxe un dos mellor documentados. Alóxase nunha antiga casa reitoral do século XVI, chamada Casa Ricoy.
A visita ao museo resulta dobremente atractiva pola proximidade ás ruínas da Igrexa de Santa Mariña Dozo, declaradas Monumento Nacional e que albergan un cemiterio. Estes restos son capaces de conmovernos por tratarse do “máis melancólico camposanto”, segundo Cunqueiro. A igrexa é un exemplo de gótico mariñeiro. Varias hipóteses explican a súa destrución parcial no século XIX. Unha apunta a un incendio, fortuíto ou provocado. A outra fala da gran cantidade de revoltas que se producían na época. Hoxe vemos os seus arcos espidos ao ceo, ricamente ornamentados de bólas. Se nos atopamos aquí no momento no que o Sol descende polo Atlántico dende o Monte da Pastora asistiremos a un fermoso espectáculo de xogos de luces entre os arcos.
Cando os días son longos podemos dilatar o noso paseo dez minutos en ascenso cara ao Monte da Pastora. Obteremos unha ampla panorámica da Ría de Arousa. En días moi claros alcánzase coa vista a poboación de Santa Uxía de Ribeira. Con esta imaxe volveremos ao hotel para cear e relaxarnos.
Pola mañá, se madrugamos e o tempo é favorable, podemos dar un paseo para coñecer as ruínas da torre de San Sadurniño, construída na Alta Idade Media. Atópanse nun illote chamado da Figueira, accesible por unha preciosa ponte de arcos cando a marea non está moi alta. Para chegar atravesaremos as rúas do barrio de San Tomé, o máis mariñeiro de Cambados.
Lembra que pode haber recursos que non estean xeorreferenciados e, polo tanto, non os esteas visualizando.
